Mój Singer Inspiration 4210

Zaryzykowałam i kupiłam za 40 zł Singerkę. Wiedziałam tylko, że da się kręcić ręcznie kółkiem i że igielnica wtedy się rusza i że silnik po podłączeniu 'na ostro' działa... Wiedziałam też, że nie ma regulatora obrotów, plastikowej płytki zakrywającej bębenek i plastikowego stolika (i tak zawsze wszystko szyłam na wolnym ramieniu :P). 

Gdy ją dostałam okazało się, że nie ma jednego paska, który umożliwia szycie - koszt 20 zł chyba. Plastikowa płytka używana kosztowała parę złotych. Zepsuty był także nawlekacz nici - też parenaście złotych. Przy ręcznym szyciu sprawdziłam czy szyje - szyła, ale bez czerwonych ściegów. Z mojego starego łucznika tata dorobił przejściówkę w kablu, dzięki czemu pedał mnie nic nie kosztował, i mam jeden do dwóch maszyn. Rozebraliśmy maszynę, dokręciliśmy coś co było całkowicie odkręcone i czerwone ściegi zaczęły szyć :) 

Teraz muszę kupić odpowiednie szpulki, bo w mojej starej maszynie są inne, a na czas prób tata 'przystosował' tylko jedno, jednak nie da się na nie nawinąć automatycznie nici. Jeśli szpulka rozwiąże problem zahaczającej się nici w bębenku, to bębenek okaże się oryginalny, który był w maszynie, a ja zaoszczędzę 23 zł ;P 

Oprócz brudu i porysowanej obudowy wszystko działa bez zarzutu ! :) Stopki pasują ze starej maszyny, ale dokupię pewnie tę najzwyklejszą :)

W ramach prób uszyłam podkładkę i pokrowiec z dresówki, którą kupiłam nie wiem czemu...;P a w środku elastyczna tkaninka w grochy z babcinych zapasów. W sumie była jedyną śliską tkaninką jaką miałam na chwilę obecną, a chciałam żeby łatwo się wsuwało. I tak w sumie nie jest potrzebna bo musiałam na dole dodać gumkę, bo tak to jest jak się wszystko robi na oko... :)

Tak wyglądała na początku.... :)

Jeśli posiada ktoś polską instrukcję, to chętnie bym przejrzała :))

Daga :))